Gözlerinde gördüm sessizliği. İlk defa korktum hissettiklerimden. Gitmeye bu denli yaklaşmıştım daha önce de ama hiç geri dönemeyeceğimi düşünmemiştim. Yıllar önce, biri uyarmıştı beni. Seninle çıkacağım bu yolun beni üzeceğini, acele etmemem gerektiğini söylemişti. Oysa yüzme biliyor muyum diye bile düşünecek fırsatı kendime tanımadan, atlayıvermiştim bu ilişkiye. Şimdi canım yansa da ne fayda?
Bir zamanlar, mutluluğun resmini çiz dediğinde hocam, dışı kapkara bir çizgiyle belirlenmiş içi bembeyaz, boş bir daire çizecektim kâğıda. Oysa rengarenk bir gökkuşağı yapmıştım. Öyle olması gerektiğine inandığımdan. Zaten şimdiki pişmanlıklarım hep öyle olması gereklerden.
Uyutuyorum belki de hayallerimi. Seninkilerin peşinde debelenip, kendimi kaybediyorum. Çok yorgunum.
Bedenimin her zerresinde biliyorum: Sen ona benziyorsun. Herkesi üzene, kimseyi düşünmeyene ve gönül rahatlığıyla çekip gidene. Bana hiç değer vermeyene. Ve ben hala yakılıp yıkılanları onaracağıma inanan saf aşık, bekliyorum gülümsemeni.
Her tablonun tek bir şansı vardır bakanın gözlerinde parlamak için. İlk anda yakalayabilirsen o büyüyü, devamı gelir o ressamla ilişkinin. Ben sen bana koşarken yakalamıştım o büyüyü. Ama kendimi hıçkırarak ağlarken bulduğum ilk anda, kaybetmiştim sahip olduğumu sandığım inancı.
Neden hala buradayım bilemiyorum. Belki gerçekten gidecek cesareti bulmayı beceremediğimden; ya da suçu hep kendimde aramamı sağlamayı ustalıkla başardığından.
Sen beni duymuyorsun. Sözlerim saçma, yaptıklarım yanlış, hayatım basit geliyor sana. Hislerime saygı duymuyor, düşüncelerime artık değer vermiyorsun. Biz bu ikili hayatta, tekliğimizi yaşıyoruz aslında. Apayrı iki dünyayız seninle. Kendindeki eksikleri bende eksik bularak telafi etmeye çalışıyorsun. İşin en kötü tarafı, ben hala sana inanıyorum. Her defasında dönüp hançeri kendi kalbime saplıyorum.
Gittiğimde şaşıracaksın biliyorum. Ama ben artık mutluluğu arzu ettiğim gibi resmetmek istiyorum. Dış hattı kalın siyah bir şeritle belirginleşmiş, bembeyaz bir daire… Beni anlatan ve bana umudu hatırlatan yepyeni bir başlangıç misali.
Ruhuna iyi bakıyor musun? 